Αλληλεγγύη – Φιλανθρωπία – Ελεημοσύνη *

(Τι σημαίνει και πως χτίζεται η αλληλεγγύη μέσα στο λαό.)

[ * Το κείμενο που ακολουθεί μας έστειλε ο συναγωνιστής, μέλος της Κ.Α.ΠΑ. Κώστας Ταταρίδης και αποτελεί την άποψη του για το ζήτημα της Αλληλεγγύης και τη σχετική συζήτηση που γίνεται στα πλαίσια του κινήματος. Το δημοσιεύουμε σαν μια συμβολή στο διάλογο που έχει ανοίξει επάνω στο ζήτημα. ]


Όταν αλυσίδες σούπερ-μάρκετ, κυβερνητικοί παράγοντες, δήμοι και εκκλησίες μιλάνε για αλληλεγγύη, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά. Ή ζούμε σε άλλη κοινωνία, της αλληλεγγύης, της συντροφικότητας και του δίκαιου και δεν το έχουμε καταλάβει, ή κάποιοι προσπαθούν να διαστρεβλώσουν την έννοια και το περιεχόμενο της αλληλεγγύης. Εφόσον πρόκειται για συστημικούς παράγοντες που οι προθέσεις τους γίνονται όλο και πιο ξεκάθαρες σε όλο το λαό, θα περίμενε κανείς να είναι σαφές ότι ισχύει το δεύτερο. Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση είναι ότι σε αυτή την «αλληλεγγύη» προσπαθούν να συναγωνιστούν το σύστημα μια σειρά από δυνάμεις και χώροι από τα «αριστερά», που με αντίστοιχο τρόπο κινούνται και προτείνουν στο κίνημα να κινηθεί.

Συγκέντρωση στην Πλατεία Ποιητών για να μην κλείσει το Κέντρο Υγείας Περιστερίου

(Ρεπορτάζ και βίντεο)

Συγκέντρωση οργάνωσε η Πρωτοβουλία Κατοίκων, Φορέων και Συλλογικοτήτων Περιστερίου στην πλατεία Ποιητών ενάντια στο κλείσιμο του Κέντρου Υγείας. Το Κέντρο Υγείας είναι παράρτημα του Αττικού νοσοκομείου και οι συμβάσεις των γιατρών και του προσωπικού που το στελεχώνουν λήγουν την Τετάρτη 17 Απρίλη 2013.

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ

Τα όσα εκτυλίσσονται το τελευταίο διάστημα στην Κύπρο, είναι το αποτέλεσμα της όξυνσης των ανταγωνισμών στην περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Έτσι, πίσω από το σχέδιο κουρέματος των κυπριακών τραπεζών, βρίσκεται η προσπάθεια της ΕΕ και κυρίως της Γερμανίας να ενισχύσουν την πολιτική και οικονομική επιρροή τους στο νησί. Από κοντά και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός που αναζητά την ευκαιρία να χτυπήσει τον ρώσικο παράγοντα στην περιοχή. Απώτερος σκοπός του κάθε ιμπεριαλιστή και για λογαριασμό του, δεν είναι μόνο τα πλόυσια κοιτάσματα φυσικού αερίου, αλλά και ο συνολικότερος έλεγχος του νησιού σαν μια σημαντική πλατφόρμα και βάση εξόρμησης σε όλη τη γύρω περιοχή.

Χαμένος από αυτή την υπόθεση, βγαίνει ο κυπριακός λαός. Από τη μια στιγμή στην άλλη, βλέπει το επίπεδο διαβίωσής του να καταρρέει. Κόποι και αποταμιεύσεις χρόνων να αμφισβητούνται και να κατάσχονται από το μεγάλο κεφάλαιο. Η οικονομική ζωή του τόπου έχει παραλύσει και αυτό δεν αφορά μόνο στη λειτουργία των τραπεζών. Και αυτά είναι μόνο η αρχή. Το επόμενο διάστημα, ο κυπριακός λαός θα υποστεί τεράστιες μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις του, ενώ παράλληλα η ανεργία θα αυξηθεί με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Μέσα από τους εκβιασμούς των εκεί μνημονίων, θα γίνει προσπάθεια να λεηλατηθούν κυριολεκτικά οι πλουτοπαραγωγικές πηγές, το μέλλον δηλαδή των επόμενων γενιών.